Przerwa w wykonywaniu kary pozbawienia wolności - Kodeks Karny Wykonawczy
Prawo karne – Prawo karne wykonawcze – obrońca w postępowaniu karnym wykonawczym
Poniżej słów kilka o przerwie w wykonywaniu kary pozbawienia wolności: w tym aspekty prawne i praktyczne
Przerwa w wykonywaniu kary pozbawienia wolności to instytucja prawna, która pozwala na czasowe zawieszenie wykonania kary na rzecz skazanego. Adwokat Szczecin – sprawa karna wykonawcza – przerwa w karze, odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności – zapraszamy do kontaktu. Przerwa w karze – kiedy ? Kiedy przemawia za tym uwzględnienie szczególnych okoliczności życiowych, zdrowotnych lub rodzinnych skazanego.
W niniejszym artykule omówimy podstawy prawne, procedurę przyznawania przerw oraz praktyczne aspekty związane z tą instytucją.
1. Podstawy prawne
Podstawy prawne dla przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności znajdują się w Kodeksie karnym wykonawczym (k.k.w.). Zgodnie z art. 153 k.k.w., sąd może udzielić przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności na wniosek skazanego, jego obrońcy, prokuratora lub z urzędu, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy, w szczególności zdrowotne lub rodzinne.
2. Procedura udzielania przerwy w karze
Złożenie wniosku
Wniosek o przerwę w wykonaniu kary może zostać złożony przez skazanego lub jego obrońcę. Musi on zawierać uzasadnienie wskazujące na okoliczności, które stanowią przesłankę do udzielenia przerwy, takie jak poważne problemy zdrowotne, konieczność opieki nad członkiem rodziny lub inne istotne przyczyny.
Opinia zakładu karnego
Sąd, przed wydaniem decyzji, zasięga opinii zakładu karnego, w którym skazany odbywa karę. Opinia ta obejmuje informacje o dotychczasowym zachowaniu skazanego, jego stosunku do obowiązków wynikających z odbywania kary oraz ocenę, czy istnieje ryzyko, że skazany w czasie przerwy będzie przestrzegał porządku prawnego.
Rozpatrzenie wniosku przez sąd
Sąd rozpatruje wniosek na posiedzeniu jawnym, na którym obecny może być skazany oraz jego obrońca. Po wysłuchaniu stron oraz zapoznaniu się z opinią zakładu karnego, sąd podejmuje decyzję. Jeśli sąd uzna, że istnieją podstawy do udzielenia przerwy, wydaje stosowne postanowienie. W razie gdyby, sąd odmówił wyrażenia zgody na udzielenie przerwy w karze, skazanemu przysługuje prawo do odwołania się – wniesienia zażalenia.
3. Praktyczne aspekty przerwy w wykonywaniu kary
Okres trwania przerwy
Przerwa może zostać udzielona na okres nieprzekraczający jednorazowo jednego roku. W uzasadnionych przypadkach, gdy przyczyny, dla których przerwa została udzielona, nie ustąpiły, możliwe jest przedłużenie przerwy. Łączny okres wszystkich przerw nie może przekroczyć trzech lat.
Obowiązki skazanego
Skazany, który uzyskał przerwę w wykonaniu kary, jest zobowiązany do przestrzegania porządku prawnego oraz do realizacji nałożonych na niego obowiązków, takich jak poddawanie się kontroli kuratora sądowego. Naruszenie tych obowiązków może skutkować cofnięciem przerwy i natychmiastowym powrotem do zakładu karnego.
Kiedy sąd obligatoryjnie obowiązkowo udziela przerwy w karze?
W przypadku ciężkiej choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie kary. Za ciężką chorobę uznaje się stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo (art. 150 k.k.w.)
Kiedy sąd fakultatywnie udziela przerwy w karze?
Sąd może udzielić przerwy w karze, jeżeli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne, rodzinne lub osobiste (art. 153 § 2 k.k.w.)
Ważne względy rodzinne, jako przesłanka udzielenia przerwy w wykonaniu kary, to okoliczności uzasadniające uznanie za ciężką sytuacji życiowej najbliższej rodziny skazanego, nadające się do poprawienia wyłącznie przez obecność skazanego i jego osobiste starania (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 czerwca 2017 r., II AKzw 657/17).
Warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności
Jeżeli przerwa w wykonywaniu kary pozbawienie wolności trwała co najmniej rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary, sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, jeżeli postawa skazanego, jego właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Sąd uwzględnia także zachowanie skazanego w trakcie przerwy.
Sąd nie udzieli warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary, jeżeli wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności wyższą niż 3 lata, bądź gdy suma kar pozbawienia wolności przekracza 3 lata.
Co powinien zawierać wniosek?
1.dane wnioskodawcy – imię, nazwisko, adres,
2.oznaczenie organu, do którego wniosek jest kierowany (sąd penitencjarny, w okręgu którego skazany odbywa karę),
3.treść – sformułowanie wniosku, określenie czasu na jaki sąd ma udzielić przerwy,
4.uzasadnienie – przytoczenie okoliczności, które przemawiają za tym, aby sąd udzielił przerwy w karze,
5.własnoreczny podpis wnioskodawcy,
6.załączniki – jeżeli w treści uzasadnienia wnioskodawca powołuje się na określone dokumenty, np. dotyczące stanu zdrowia, to ich kopię należy załączyć do wniosku.
Zobacz również
Przekazanie kary pozbawienia wolności do innego kraju